Μετανάστευση και Brexit

Φωτεινή Μαστρογιάννη

Οικονομολόγος, Καθηγήτρια ΜΒΑ

Jean Monnet  (ο πατέρας της ΕΕ) : «τα έθνη της Ευρώπης πρέπει να κατευθυνθούν προς το υπερκράτος χωρίς να καταλάβουν οι άνθρωποι τι συμβαίνει.  Αυτό μπορεί να επιτευχθεί σε διαδοχικά στάδια, το κάθε ένα από αυτά συγκαλυμμένο και να φαίνεται ότι έχει οικονομικό σκοπό, αλλά τα οποία τελικά και αμετάκλητα θα οδηγήσουν στη δημιουργία ομοσπονδίας».

Με την παραπάνω άκρως αμφισβητούμενη, όσον αφορά την πίστη της στη δημοκρατία, φράση του πατέρα της ΕΕ θα συζητήσουμε για έναν από τους παράγοντες που επηρέασαν το Brexit.

Στην ανάλυση των αιτιών που προκάλεσαν το Brexit ακούστηκαν πλήθος φωνών με ιδιαίτερα έντονη συναισθηματική χροιά.

Σύμφωνα με διεθνή δημοσιεύματα, οι κύριοι ψηφοφόροι του Brexit ήταν άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας που προβληματίζονταν ιδιαίτερα για τον παράγοντα μετανάστευση στη χώρα τους.

Ο παράγοντας αυτός στηλιτεύθηκε ιδιαίτερα από μέρος του τύπου ο οποίος και αυθαίρετα  (ή μήπως εσκεμμένα;) χαρακτήρισε τους ψηφοφόρους αυτούς ως ρατσιστές, ακροδεξιούς κτλ. παραγνωρίζοντας τις αιτίες αλλά και τις συνέπειες της μετανάστευσης. H δε οποιαδήποτε ψύχραιμη συζήτηση για τη μετανάστευση στη χώρα μας αγγίζει τα όρια του ταμπού.

Σύμφωνα με διάφορες έρευνες, η μετανάστευση μπορεί να αλλάξει τη δημογραφική εικόνα μίας χώρας ειδικότερα εάν δεν γίνεται για οικονομικούς λόγους όπου σε αυτή την περίπτωση παρατηρούμε την είσοδο στην χώρα κυρίως ανδρών νεαρής ηλικίας. Πέραν όμως των κοινωνικών και πολιτισμικών λόγων έχουμε και τους οικονομικούς χωρίς όμως να υποτιμάται η σπουδαιότητα των προηγουμένων.

Από τη μετανάστευση, ειδικότερα εάν πρόκειται για ανειδίκευτο προσωπικό, ωφελούνται ιδιαίτερα οι βιομηχανίες γιατί οι μισθοί είναι χαμηλοί και συμπιέζουν προς τα κάτω και τους μισθούς των κατοίκων. 

Σύμφωνα με τον Mandel (2003) «η διαρκής οικονομική ανάπτυξη ευνοεί την μαζική και διεθνή μετανάστευση οποία επιτρέπει την αναπαραγωγή μιας εφεδρικής στρατιάς εργατικού δυναμικού, παρά την αυξημένη και έντονη συσσώρευση του κεφαλαίου». 

Τι γίνεται όμως σε περιόδους οικονομικής ύφεσης και κρίσης όπως αυτή που διανύουμε; Οι μισθοί συμπιέζονται προς τα κάτω και λόγω της υπερπροσφοράς εργασίας όπως είναι αυτή που προκύπτει από το μεταναστευτικό ρεύμα αλλά και από τον παράγοντα της παγκοσμιοποίησης και των ανοιχτών αγορών κατ’επέκταση. Η δραστηριοποίηση των πολυεθνικών τόσο στις αναπτυσσόμενες αλλά και στις αναπτυγμένες χώρες οδηγεί σε μαρασμό τις μικρομεσαίες αλλά και τις αγροτικές επιχειρήσεις. Όσοι από τους ανθρώπους αυτούς είναι «τυχεροί» γίνονται μισθωτοί στις μεγάλες επιχειρήσεις ενώ οι υπόλοιποι μετατρέπονται σε ένα μετακινούμενο και αναλώσιμο εργατικό δυναμικό (Ναξάκης 2001).

Γενικότερα θεωρείται ότι η μετανάστευση έχει θετική επίδραση στην οικονομία λόγω της αύξησης του ονομαστικού ΑΕΠ που αυξάνεται είτε επειδή έχει αυξηθεί η παραγωγή είτε επειδή έχει σημειωθεί αύξηση των τιμών ή έχουν αυξηθεί και τα δύο. Πιο σημαντικό όμως είναι να μετράται το πραγματικό ΑΕΠ το οποίο αυξάνεται μόνο όταν αυξάνεται η ποσότητα παραγόμενων αγαθών και υπηρεσιών.

Για να αυξηθεί αυτό, οι ακόλουθοι παράγοντες είναι σημαντικοί που είναι οι ακόλουθοι: ο βαθμός των επενδύσεων σε σχέση με το ΑΕΠ, η αλλαγή σε μία πιο αποτελεσματική και ποιοτικότερη εκπαίδευση και η μετανάστευση. 

Ως εκ τούτου, εάν εξετασθεί ο παράγοντας μετανάστευση, για να επηρεάσει το πραγματικό ΑΕΠ θα πρέπει να οι μετανάστες να αποτελούνται  από εξειδικευμένο (συνδυασμός ποιοτικής εκπαίδευσης και μετανάστευσης) και όχι ανειδίκευτο προσωπικό. 

Με άλλα λόγια, η Γερμανία που απορροφά Ελληνες επιστήμονες  γνωρίζει ότι αυτό θα επιδράσει θετικά στο ΑΕΠ της ενώ η απορρόφηση ανειδίκευτου προσωπικού από την Ελλάδα και άλλες χώρες όχι μόνο δεν θα οδηγήσει σε αύξηση του ΑΕΠ αλλά θα επιβαρύνει περαιτέρω τις δημόσιες δαπάνες (ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, εκπαίδευση κτλ.). Η Κίνα και η Σιγκαπούρη δεν επιτρέπουν την είσοδο αθρόων ροών μεταναστών γιατί γνωρίζουν ότι κάτι τέτοιο θα είναι επιβαρυντικό για τον πλούτο της χώρας.

Αυτοί όμως που επίσης βλάπτονται από την είσοδο ανειδίκευτων μεταναστών  είναι κυρίως οι ανειδίκευτοι ντόπιοι εργαζόμενοι οι οποίοι βλέπουν τους μισθούς τους να συμπιέζονται ενώ αντίθετα οι βιομηχανίες επωφελούνται από το φθηνό μεταναστευτικό προσωπικό. Κατ’αυτό τον τρόπο συντελείται μία αναδιανομή του εισοδήματος από τους ανειδίκευτους φτωχούς ντόπιους εργαζόμενους προς τις επιχειρήσεις και τα υψηλά εισοδηματικά στρώματα.

Δεν θα πρέπει λοιπόν να εκπλήσσει η αντίδραση του Βρετανικού λαού στο μεταναστευτικό ζήτημα της χώρας του ούτε η αντίδραση των λοιπών ευρωπαίων εργαζόμενων και η λύση σίγουρα δεν είναι η απαξίωση  των εργαζομένων αλλά η προσπάθεια για αλλαγή του οικονομικού μοντέλου της ΕΕ που να συνυπολογίζει τις επιπτώσεις των πολιτικών της  στη φτώχεια, στην ανεργία και στην κοινωνική ευημερία των λαών.

.

Ενδεικτική βιβλιογραφία

Βακαλόπουλος, Κ. (2005). Η σχέση μεταξύ της οικονομικής ανάπτυξης και μετανάστευσης. Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.

Mandel E. (2003) Τα μακρά κύματα της καπιταλιστικής εξέλιξης, εκδόσεις Εργατική Πάλη, Αθήνα.

Ναξάκης Χ. (2001). Το οικονομικό θαύμα οφείλεται (και) στους μετανάστες. Στο:  Ναξάκης Χ.–Χλέτσος Μ. (επιμ), Μετανάστες και μετανάστευση. Οικονομικές, Πολιτικές και Κοινωνικές Πτυχές (σσ. 179-193).Αθήνα: Πατάκης.

Μετανάστευση και Brexit

Φωτεινή Μαστρογιάννη

Οικονομολόγος, Καθηγήτρια ΜΒΑ

Jean Monnet  (ο πατέρας της ΕΕ) : «τα έθνη της Ευρώπης πρέπει να κατευθυνθούν προς το υπερκράτος χωρίς να καταλάβουν οι άνθρωποι τι συμβαίνει.  Αυτό μπορεί να επιτευχθεί σε διαδοχικά στάδια, το κάθε ένα από αυτά συγκαλυμμένο και να φαίνεται ότι έχει οικονομικό σκοπό, αλλά τα οποία τελικά και αμετάκλητα θα οδηγήσουν στη δημιουργία ομοσπονδίας».

Με την παραπάνω άκρως αμφισβητούμενη, όσον αφορά την πίστη της στη δημοκρατία, φράση του πατέρα της ΕΕ θα συζητήσουμε για έναν από τους παράγοντες που επηρέασαν το Brexit.

Στην ανάλυση των αιτιών που προκάλεσαν το Brexit ακούστηκαν πλήθος φωνών με ιδιαίτερα έντονη συναισθηματική χροιά.

Σύμφωνα με διεθνή δημοσιεύματα, οι κύριοι ψηφοφόροι του Brexit ήταν άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας που προβληματίζονταν ιδιαίτερα για τον παράγοντα μετανάστευση στη χώρα τους.

Ο παράγοντας αυτός στηλιτεύθηκε ιδιαίτερα από μέρος του τύπου ο οποίος και αυθαίρετα  (ή μήπως εσκεμμένα;) χαρακτήρισε τους ψηφοφόρους αυτούς ως ρατσιστές, ακροδεξιούς κτλ. παραγνωρίζοντας τις αιτίες αλλά και τις συνέπειες της μετανάστευσης. H δε οποιαδήποτε ψύχραιμη συζήτηση για τη μετανάστευση στη χώρα μας αγγίζει τα όρια του ταμπού.

Σύμφωνα με διάφορες έρευνες, η μετανάστευση μπορεί να αλλάξει τη δημογραφική εικόνα μίας χώρας ειδικότερα εάν δεν γίνεται για οικονομικούς λόγους όπου σε αυτή την περίπτωση παρατηρούμε την είσοδο στην χώρα κυρίως ανδρών νεαρής ηλικίας. Πέραν όμως των κοινωνικών και πολιτισμικών λόγων έχουμε και τους οικονομικούς χωρίς όμως να υποτιμάται η σπουδαιότητα των προηγουμένων.

Από τη μετανάστευση, ειδικότερα εάν πρόκειται για ανειδίκευτο προσωπικό, ωφελούνται ιδιαίτερα οι βιομηχανίες γιατί οι μισθοί είναι χαμηλοί και συμπιέζουν προς τα κάτω και τους μισθούς των κατοίκων. 

Σύμφωνα με τον Mandel (2003) «η διαρκής οικονομική ανάπτυξη ευνοεί την μαζική και διεθνή μετανάστευση οποία επιτρέπει την αναπαραγωγή μιας εφεδρικής στρατιάς εργατικού δυναμικού, παρά την αυξημένη και έντονη συσσώρευση του κεφαλαίου». 

Τι γίνεται όμως σε περιόδους οικονομικής ύφεσης και κρίσης όπως αυτή που διανύουμε; Οι μισθοί συμπιέζονται προς τα κάτω και λόγω της υπερπροσφοράς εργασίας όπως είναι αυτή που προκύπτει από το μεταναστευτικό ρεύμα αλλά και από τον παράγοντα της παγκοσμιοποίησης και των ανοιχτών αγορών κατ’επέκταση. Η δραστηριοποίηση των πολυεθνικών τόσο στις αναπτυσσόμενες αλλά και στις αναπτυγμένες χώρες οδηγεί σε μαρασμό τις μικρομεσαίες αλλά και τις αγροτικές επιχειρήσεις. Όσοι από τους ανθρώπους αυτούς είναι «τυχεροί» γίνονται μισθωτοί στις μεγάλες επιχειρήσεις ενώ οι υπόλοιποι μετατρέπονται σε ένα μετακινούμενο και αναλώσιμο εργατικό δυναμικό (Ναξάκης 2001).

Γενικότερα θεωρείται ότι η μετανάστευση έχει θετική επίδραση στην οικονομία λόγω της αύξησης του ονομαστικού ΑΕΠ που αυξάνεται είτε επειδή έχει αυξηθεί η παραγωγή είτε επειδή έχει σημειωθεί αύξηση των τιμών ή έχουν αυξηθεί και τα δύο. Πιο σημαντικό όμως είναι να μετράται το πραγματικό ΑΕΠ το οποίο αυξάνεται μόνο όταν αυξάνεται η ποσότητα παραγόμενων αγαθών και υπηρεσιών.

Για να αυξηθεί αυτό, οι ακόλουθοι παράγοντες είναι σημαντικοί που είναι ο βαθμός των επενδύσεων σε σχέση με το ΑΕΠ, αλλαγή σε μία πιο αποτελεσματική και ποιοτικότερη εκπαίδευση και η μετανάστευση. 

Ως εκ τούτου, εάν εξετασθεί ο παράγοντας μετανάστευση, για να επηρεάσει το πραγματικό ΑΕΠ θα πρέπει να οι μετανάστες να αποτελούνται  από εξειδικευμένο (συνδυασμός ποιοτικής εκπαίδευσης και μετανάστευσης) και όχι ανειδίκευτο προσωπικό. 

Με άλλα λόγια, η Γερμανία που απορροφά Ελληνες επιστήμονες  γνωρίζει ότι αυτό θα επιδράσει θετικά στο ΑΕΠ της ενώ η απορρόφηση ανειδίκευτου προσωπικού από την Ελλάδα και άλλες χώρες όχι μόνο δεν θα οδηγήσει σε αύξηση του ΑΕΠ αλλά θα επιβαρύνει περαιτέρω τις δημόσιες δαπάνες (ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, εκπαίδευση κτλ.). Η Κίνα και η Σιγκαπούρη δεν επιτρέπουν την είσοδο αθρόων ροών μεταναστών γιατί γνωρίζουν ότι κάτι τέτοιο θα είναι επιβαρυντικό για τον πλούτο της χώρας.

Αυτοί όμως που επίσης βλάπτονται από την είσοδο ανειδίκευτων μεταναστών  είναι κυρίως οι ανειδίκευτοι ντόπιοι εργαζόμενοι οι οποίοι βλέπουν τους μισθούς τους να συμπιέζονται ενώ αντίθετα οι βιομηχανίες επωφελούνται από το φθηνό μεταναστευτικό προσωπικό. Κατ’αυτό τον τρόπο συντελείται μία αναδιανομή του εισοδήματος από τους ανειδίκευτους φτωχούς ντόπιους εργαζόμενους προς τις επιχειρήσεις και τα υψηλά εισοδηματικά στρώματα.

Δεν θα πρέπει λοιπόν να εκπλήσσει η αντίδραση του Βρετανικού λαού στο μεταναστευτικό ζήτημα της χώρας του ούτε η αντίδραση των λοιπών ευρωπαίων εργαζόμενων και η λύση σίγουρα δεν είναι η απαξίωση  των εργαζομένων αλλά η προσπάθεια για αλλαγή του οικονομικού μοντέλου της ΕΕ που να συνυπολογίζει τις επιπτώσεις των πολιτικών της  στη φτώχεια, στην ανεργία και στην κοινωνική ευημερία των λαών.

.

Ενδεικτική βιβλιογραφία

Βακαλόπουλος, Κ. (2005). Η σχέση μεταξύ της οικονομικής ανάπτυξης και μετανάστευσης. Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.

Mandel E. (2003) Τα μακρά κύματα της καπιταλιστικής εξέλιξης, εκδόσεις Εργατική Πάλη, Αθήνα.

Ναξάκης Χ. (2001). Το οικονομικό θαύμα οφείλεται (και) στους μετανάστες. Στο:  Ναξάκης Χ.–Χλέτσος Μ. (επιμ), Μετανάστες και μετανάστευση. Οικονομικές, Πολιτικές και Κοινωνικές Πτυχές (σσ. 179-193).Αθήνα: Πατάκης.

Φωτεινή Μαστρογιάννη & Χρήστος Γεωργίου Take the money & run 18/6/2016

Τάκης Φωτόπουλος - Υπέρ του Brexit τα θύματα της παγκοσμιοποίησης

Ο πολιτικός φιλόσοφος Τάκης Φωτόπουλος ήταν προσκεκλημένος της Φωτεινής Μαστρογιάννη στη διαδικτυακή εκπομπή Take the money & run στις 18/6/2016.

Σύμφωνα με τον κο Φωτόπουλο το Brexit είναι κρίσιμο και αυτό φαίνεται από τον πανικό της κυρίαρχης ελίτ  όπως εκδηλώθηκε π.χ. από τις δηλώσεις του Τούσκ σχετικά με τον κίνδυνο που διατρέχει ο Δυτικός πολιτισμός. Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημανθεί ο ρόλος του Τουσκ ως πρώην πρωθυπουργού της Πολωνίας που συμμετείχε άμεσα στην οργάνωση του πραξικοπήματος της Ουκρανίας και είναι μέλος της Υπερεθνικής Ελίτ.

Ο Σόιμπλε, από την άλλη, δηλώνει ότι το Brexit θα λειτουργήσει ως ντόμινο δηλαδή οι λαοί θα αρχίσουν να ζητάνε δημοψηφίσματα ενώ κάποιοι από τους λαούς είναι ήδη έτοιμοι για κάτι τέτοιο όπως είναι π.χ. η Αυστρία που για μερικές χιλιάδες αμφισβητούμενους ψήφους έχασε ο αντιπαγκοσμιοποιητής υποψήφιος ενώ το 90% των ψήφων του προέρχονταν από την εργατική χειρωνακτική τάξη.

Ο κος Φωτόπουλος αναρωτιέται οι «αριστεροί» ποια κοινωνική τάξη υποστηρίζουν; Η εργατική τάξη στην Αυστρία υποστηρίζει τον αντιπαγκοσμιοποιητή υποψήφιο, η εργατική τάξη στη Βρετανία μετακομίζει μαζικά από το Εργατικό κόμμα στο UKIP, η εργατική τάξη μετακομίζει μαζικά στη Λεπέν και έχει μείνει η ψευτοαριστερά σε όλες αυτές τις χώρες να είναι ο κύριος υποστηρικτής της ΕΕ και της παγκοσμιοποίησης  εκφράζοντας αυτούς που βολεύονται από την παγκοσμιοποίηση.

Φοβούνται το Brexit γιατί έτσι διαλύεται το «μαγαζί» της ΕΕ και αυτό αποτελεί τρομερό κτύπημα για την Υπερεθνική Ελίτ γιατί η ιδέα της ΕΕ ήταν να ενωθούν όλοι οι λαοί της Ευρώπης σε μια οικονομική και πολιτική ένωση, η οποία θα μπορούσε να περάσει όλη τη γραμμή της παγκοσμιοποίησης όπως εξελίχθηκε μετά τη συνθήκη του Μάαστριχτ γιατί αρχικά ήταν άλλη.Μετά το Μάαστριχτ, η ΕΕ έγινε ο εκφραστής της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης στην Ευρώπη. Η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση αποτελεί δομική αλλαγή του συστήματος.

Η παγκοσμιοποίηση έγινε γιατί ανοίχτηκαν οι αγορές, άτυπα στην αρχή, εξαιτίας των πολυεθνικών. Η ταχεία εξάπλωση των πολυεθνικών στο τέλος της δεκαετίας 1970-1980 επέβαλλε να γίνουν οι θεσμικές αλλαγές που πέρασαν πρώτα από τη συνθήκη του Μάαστριχτ και μετά της Λισσαβόνας. Οι αλλαγές αυτές συνοψίζονται στο άνοιγμα των τεσσάρων αγορών: κεφαλαίου, εργασίας, αγαθών και υπηρεσιών.

Η ΕΕ αποτελεί ένα απαραίτητο βήμα για να προχωρήσει η ολοκλήρωση της παγκοσμιοποίησης. Η ολοκλήρωση θα γίνει, εάν καταψηφισθεί το Brexit, προχωρώντας στις διαπραγματεύσεις για τη διατλαντική συνθήκη οπότε θα δούμε ακόμα μεγαλύτερη χειροτέρευση της νομοθεσίας της ΕΕ. Θα γίνει μία ενιαία  αγορά ΕΕ- Αμερικής και θα πραγματοποιηθούν οι χειρότερες νεοφιλελεύθερες ρυθμίσεις όσον αφορά τα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα. Έχει ήδη γίνει η συμφωνία που ενώνει τις χώρες του Ειρηνικού με τις χώρες της Βόρειας Αμερικής. Αυτά όλα θα ενοποιηθούν σε μια παγκοσμιοποιημένη  οικονομία.

Εάν όμως το Brexit περάσει τότε όλο αυτό το σχέδιο θα πάει κατά διαόλου γι’αυτό είναι κρίσιμο και για την Ελλάδα που είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που δεν έχει αναπτυχθεί κίνημα κατά της ΕΕ και αυτό αποτελεί τρομακτική και εγκληματική ευθύνη της Αριστεράς που παίζει τον ρόλο του νεροκουβαλητή της ΕΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ με την εγκληματική του συμπεριφορά τον τελευταίο ενάμιση χρόνο ξεπουλά όλο τον κοινωνικό πλούτο για εκατό χρόνια κάτι που δεν μπορεί να ανατραπεί σε αντίθεση με όλα τα άλλα μέτρα. Βγαίνουν θρασύτατα τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και λένε ότι δεν μας πείραξε η Τουρκοκρατία και θα μας πειράξουν εκατό χρόνια; Αυτό και μόνο αποδεικνύει τι εγκληματίες είναι αυτοί οι άνθρωποι που εσκεμμένα «ξεχνάνε» ότι η Τουρκοκρατία δεν έγινε με την θέλησή μας ενώ την παραχώρηση του ελληνικού κοινωνικού πλούτου την έκαναν οικειοθελώς. Δεν έχουν ίχνος πολιτικής εντιμότητας, έπρεπε να έχουν παραιτηθεί. Είναι τέτοιοι αλητήριοι που εφαρμόζουν πιστά τα μέτρα και μόνο γι’αυτό θα έπρεπε να πάνε σε Ειδικό Δικαστήριο.

Το Brexit είναι κρίσιμο για την Ελλάδα γιατί έτσι μόνο μπορεί να κουνηθεί ο ελληνικός λαός, να καταλάβει τι γίνεται στην Ευρώπη και να φτιάξει λαϊκά μέτωπα για να απελευθερωθεί η χώρα από τον ζυγό γιατί ουσιαστικά είμαστε υπό κατοχή. Μία κατοχή που εξοντώνει τον ελληνικό λαό και ξεπουλά τον κοινωνικό πλούτο.

Ο κος Φωτόπουλος δήλωσε ότι είναι ανοησίες τα όσα δηλώνονται σχετικά με το ότι είναι φασίστες όσοι είναι κατά της ΕΕ και οι ανοησίες αυτές αποτελούν μέρος μίας συνειδητής διαστρέβλωσης που συγχέει τον παλαιό εθνικισμό με τον νέο.

Το παλαιοεθνικιστικό κίνημα ήταν αταξικό, όλοι ήταν ενωμένοι και μιλούσαν για την εθνική τους ανεξαρτησία. Αντίθετα, το νεοεθνικιστικό κίνημα είναι έμμεσα ταξικό. Όταν βγαίνει η Λεπέν και μιλά για εθνικοποιήσεις, όταν μιλά ο Φάρατζ για αναστήλωση του κοινωνικού κράτους, όταν βγαίνουν οι Πολωνοί εθνικιστές και κάνουνε σχέδια σχετικά με το πώς θα αναστηλωθεί το κοινωνικό κράτος, τότε για ποια εθνικιστική δεξιά μιλάμε και για ποια αριστερά; Η αριστερά δεν θέτει τέτοια ζητήματα, τα αιτήματα που θέτει η Λεπέν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τα έθετε ούτε προεκλογικά. Ποιος είναι αριστερός, η Λεπέν ή ο Τσίπρας; Τουλάχιστον ο Σαρκοζί ομολόγησε ότι η άκρα αριστερά είναι η Λεπέν.

Τα νεοεθνικιστικά κινήματα με την παντελή χρεωκοπία της Αριστεράς και αφορά όλη την αριστερά όχι μόνο τις αστειότητες τύπου ΣΥΡΙΖΑ και Podemos, είναι οι μόνοι εκφραστές των θυμάτων της παγκοσμιοποίησης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Podemos είναι τα τελευταία απολειφάδια της παγκοσμιοποιητικής αριστεράς. Αυτοί προέρχονται από το Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμε το οποίο δημιουργήθηκε για να διασπάσει το αντισυστημικό κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης. Το κίνημα αυτό ήταν κατά δεν υποστήριζε τη δημιουργία ενός διαφορετικού κόσμου εντός της παγκοσμιοποίησης. Αυτά άρχισαν να τα συζητάνε στο Πόρτο Αλέγκρε. Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Podemos εκφράζουν τη δημιουργία ενός διαφορετικού κόσμου εντός και όχι κατά της παγκοσμιοποίησης. Ωστόσο αυτό που εκφράζουν είναι πλέον φθίνον σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη, με άλλα λόγια δεν υπάρχει τέτοιο κίνημα της Αριστεράς που να έχει τέτοιο αντίκτυπο. Πάμε δηλαδή πίσω από τις εξελίξεις και όχι μπροστά όπως υποστηρίζουν οι Φίλης και Τσίπρας.

Στην Ελλάδα είχαμε μία επιπλέον ατυχία που είναι αυτή της μη ύπαρξης ενός νεοεθνικιστικού κινήματος το οποίο θα μπορούσε να εκφράζει τις τάσεις κατά της παγκοσμιοποίησης.  Την Χρυσή Αυγή μπόρεσαν να την καθηλώσουν και για έναν επιπλέον λόγο που είναι η ηγεσία της που περιλαμβάνει άτομα που ανοικτά είχαν δηλώσει ότι θαυμάζουν τους γερμανοτσολιάδες.

Η Ελλάδα αλλά και η Ισπανία για αντίστοιχους λόγους, επειδή είχαν περάσει και αυτοί από δικτατορία, κατέληξαν στους ψευτοαριστερούς τύπου Τσίπρα και Ιγκλέσιας.

Στην αντισυστημική αριστερά έχουμε στην Αγγλία το Socialist Workers Party το οποίο είχε παίξει άθλιο ρόλο και συμπλέει με την παγκοσμιοποίηση. Το SWP υποστηρίζει όλους τους εγκληματίες στη Συρία και αποτελεί όργανο της Υπερεθνικής Ελίτ. Οι ίδιες αδυναμίες παρατηρούνται και στην υπόλοιπη αντισυστημική αριστερά. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ λέει ρήξη και αποδέσμευση από την ΕΕ. Οι άλλοι λαοί μιλάνε για έξοδο από την ΕΕ και όχι για ρήξη και αποδέσμευση. Κάτι τέτοιο είτε αποτελεί συνειδητή παραπλάνηση είτε κάποιος δεν ξέρει τι λέει.

Το ΚΚΕ ήταν το μόνο συνεπές κόμμα κατά της ΕΕ αλλά λέει να ρίξουμε τον καπιταλισμό κτλ. Με άλλα λόγια να περιμένουμε να αυξήσει το ποσοστό του σε πενήντα χρόνια όταν θα έχουν πεθάνει οι μισοί Έλληνες. Είναι αστείο να υποστηρίζεται ότι θα επιτευχθεί κοινωνική απελευθέρωση πριν από την εθνική. Πρώτα αποκτάται η οικονομική και η εθνική κυριαρχία και μετά αποφασίζει δημοκρατικά ο λαός τι είδους διακυβέρνηση θα έχει.

Το ΜΕΚΕΑ (Λαϊκό Μέτωπο για την Κοινωνική και Εθνική Απελευθέρωση) επιδιώκει την ένωση του λαού, ανεξάρτητα από τις ιδεολογικές διαφορές όλων αυτών που βλέπουν ότι το πρόβλημα είναι η εθνική και η οικονομική μας ανεξαρτησία έχοντας πρόγραμμα για οικονομική αυτοδυναμία χωρίς απομονωτισμό αλλά με συνεργασία με τους άλλους λαούς.

Εάν η Ελλάδα φύγει από το Ευρώ και όχι από την ΕΕ θα πρέπει να συνεχίσει να εφαρμόζει την συνθήκη του Μάαστριχτ που μιλά για ελαστικότητα στην αγορά εργασίας, για συνέχιση εισαγωγών π.χ. αγροτικών προϊόντων κτλ. Πώς όμως η Ελλάδα θα ορθοποδήσει χωρίς παραγωγική δομή;

Ο κος Φωτόπουλος δήλωσε ότι αυτοί που δεν τοποθετούνται ξεκάθαρα κατά της ΕΕ ξέρουν ότι εάν το κάνουν θα κοπούν από όλα τα ΜΜΕ. Ο μηχανισμός είναι ως εξής: όλα τα κανάλια λαμβάνουν επιχορηγήσεις από την ΕΕ υπό τον όρο ότι δεν θα φιλοξενήσουν ποτέ άτομα των οποίων οι ιδέες στρέφονται κατά της ΕΕ. Αυτό είναι γνωστό και το γνωρίζουν όλοι.

Αναφερόμενος στο Brexit δήλωσε ότι αυτό αποτελεί αναγκαία αλλά όχι επαρκή συνθήκη. Είναι θέμα του Βρετανικού λαού εάν θα προχωρήσει παραπέρα μετά από αυτά ή θα εφαρμόσει πολιτικές τύπου Μπόρις Τζόνσον οι οποίες υποστηρίζουν το άνοιγμα των αγορών χωρίς όμως δέσμευση από την ΕΕ.

Με το Brexit η ΕΕ θα γίνει στενότερη περιλαμβάνοντας αυτούς που είναι πιστοί στη γραμμή της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και τους άλλους όπως είναι η Ελλάδα θα τους βάλουν σε μία 2^η ή 3^η ζώνη. Αυτοί που θα μείνουν θα προχωρήσουν σε πλήρη πολιτική και οικονομική ενοποίηση όπου η Ελλάδα θα καταστεί πλήρως μία επαρχία.

Στην Ελλάδα, με την πλύση εγκεφάλου, έχουν δημιουργήσει σύγχυση στον κόσμο. Κάποιοι λένε ότι φταίει η διαφθορά, σάμπως η διαφθορά να γεννήθηκε τώρα ή ότι η διαφθορά δεν υπάρχει στις άλλες χώρες, Η άποψη αυτή είναι αστεία. Άλλοι υποστηρίζουν ότι δεν έχουμε καλούς ηγέτες. Ωστόσο, δεν είναι πάντα οι ηγέτες που καθορίζουν την ιστορία αλλά η ιστορία γεννά τους ηγέτες, τους δημιουργούν οι συνθήκες. Σήμερα δεν υπάρχουν οι συνθήκες γιατί δεν υπάρχει εθνική κυριαρχία. Παλιά οι ηγέτες μπορούσαν κάτι να αποφασίσουν μέσα σε στενά, βέβαια, πλαίσια. Σήμερα ο κάθε Τσίπρας που αναλαμβάνει την εξουσία ξέρει πολύ καλά τι πρέπει να κάνει γιατί εάν δεν το κάνει θα τον πετάξουν. Δεν θα αλλάξει τίποτα εάν φύγει ο Τσίπρας και έρθει ο Μητσοτάκης.

Η σύγχυση αυτή του λαού οδηγεί σε μοιρολατρεία ενώ υπάρχουν λύσεις όπως είναι η αυτοοργάνωση σε συνελεύσεις σε κάθε συνοικία. Εάν δεν δώσουμε λύσεις τότε θα μείνουμε παθητικοί αποδέκτες των συνεπειών των αλλαγών.

Την εκπομπή μπορείτε να παρακολουθήσετε στον παρακάτω σύνδεσμο:

Take the money & run 18/6/2016 Φωτεινή Μαστρογιάννη & Τάκης Φωτόπουλος